Cenniejsza niż się wydaje

Surowce wtórne • W czasach słusznie minionych kilka razy do roku w polskich szkołach ogłaszane były wielkie akcje, w które zaangażowane było całe społeczeństwo. Rywalizacja pomiędzy poszczególnymi uczniami, klasami i szkołami była bardzo pasjonująca. Uczniowie znosili do swoich klas dziesiątki a nawet setki tego cennego surowca. O jakim cennym surowcu mowa? 

O makulaturze.  

 

Stosiki i stosy przeczytanych gazet, a czasami nawet cennych książek ważono i oddawano do punktów skupu. Za kilogram makulatury można było dostać parędziesiąt groszy, a za czasów kartek na żywność dodatkowe kupony na bardzo poszukiwane produkty spożywcze. Dziś akcje zbierania makulatury są przeprowadzane na znacznie mniejszą skalę, jednak potrzeba odzyskiwania tego surowca jest wciąż wręcz niezbędna.     

 

Makulatura to wyroby papiernicze stanowiące odpad lub wyroby gotowe wycofane z użytkowania ze względu na ich wady bądź zużycie. Głównymi „producentami” makulatury są zakłady papiernicze (odpady poprodukcyjne, które wracają ponownie do produkcji jako surowiec do produkcji nowego papieru), drukarnie, introligatornie, biblioteki (wycofywane książki nadające się tylko na przemiał). Właśnie dlatego makulatura nazywana jest surowcem wtórnym czyli takim, który już raz był wykorzystany i ponownie wrócił do produkcji. W Polsce stosowana jest klasyfikacja makulatury oparta na europejskim wykazie rodzajów i odmian tego surowca. Według tej klasyfikacji makulaturę dzieli się na cztery rodzaje, a w ramach tych rodzajów na 54 odmiany...