Część czwarta • Podczas gdy Sowieci zajmowali ostatnie miejscowości na wschodnim brzegu Odry i usiłowali uchwycić pierwsze przyczółki po drugiej stronie rzeki, na Górny Śląsk zaczęły docierać wreszcie konkretne posiłki niemieckie, ściągane w trybie alarmowym z innych frontów. Hitlerowski sztab za wszelką cenę chciał zatrzymać wroga na linii Odry, a czasu na to było coraz mniej. W rejon Koźle - Mechnica przerzucono aż z dalekiej Chorwacji elitarną 100. Dywizję Strzelców. Wkrótce jej część musiała ruszyć do walki o Krapkowice.
Poniżej przedstawiamy fragmenty „Dziennika bojowego 100. Dywizji Strzelców" dotyczące walk w rejonie Krapkowic oraz dalszą część zapisów „Dziennika bojowego 14. Pułku Strzeleckiego Armii Czerwonej. Najprawdopodobniej oba źródła publikujemy jako pierwsi w języku polskim.
Z Dziennika bojowego 100. Dywizji Strzelców
Zapalił się nam grunt pod nogami w rejonie Krapkowic. 25 stycznia rosyjskie oddziały bez oporu przedostały się przez niezniszczony most po północnej stronie miejscowości i próbowały opanować miasto.
W celu wyparcia tworzącego się sowieckiego przyczółka z Mechnicy przerzucono ciężarówkami w rejon Krapkowic 54. Pułk Strzelców, wzmocniony 1. batalionem 227. pułku.
Przez zaśnieżone otwarte przestrzenie batalion I/54 dostał się od zachodu do miasta, a batalion II/54 skierował się do Dobrej. Batalion III/54 polami na zachód od Krapkowic posuwał się w kierunku Gwoździc i Rogowa Opolskiego.
Przez cały ten czas ze strony przeciwnika nie padł w kierunku naszych jednostek ani jeden strzał. Batalion I/54, po krótkim ostrzale artyleryjskim wtargnął do miasta, całkowicie zaskakując Sowietów. Większość z nich była pijana. W krótkim czasie batalion praktycznie bez oporu dotarł do Rynku. Wzięto do niewoli dziesiątki żołnierzy sowieckich, zdobyto zaopatrzenie, amunicję i broń, w tym kilka czołgów. Jednak od tego momentu zaczął organizować się opór wojsk rosyjskich i resztę miasta mogliśmy odbić tylko w zaciętych walkach...
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz