Emocje na demonstracji

Felieton naczelnego • Obserwuję z uwagą to, co dzieje się w Polsce w ostatnich tygodniach i odnoszę wrażenie, że świat wokół mnie oszalał, topiąc logikę, umiar i zdrowy rozsądek w skrajnościach. Współcześni ludzie po prostu lubują się w chorych radykalizmach, bezdennej głupocie i obrzydliwych okropieństwach. Wystarczy, że otworzysz sobie Internet i porównasz ilość wyświetleń czy „lajków” i tego wszystkiego, co świadczy o tym, że ktoś coś lubi, lub poświęcił czemuś kilka chwil ze swojego życia, a przekonasz się o tym bardzo boleśnie. Prostackie, infantylne lub po prostu obrzydliwe rzeczy pokonują kolejne rekordy popularności, natomiast to, co konstruktywne, wartościowe i mądre pozostaje bardzo często niezauważone.

Świat pędzi w jakimś nieokreślonym kierunku i naprawdę trudno dziś domniemywać, czym się to wszystko skończy. Przynajmniej w Polsce na naszych oczach dokonują się dziewicze przemiany, które nigdy dotąd nie miały miejsca w historii naszego narodu. Polacy bardzo szybko się bogacą i upodabniają
w poglądach oraz stylu życia do narodów szeroko rozumianego Zachodu. To właśnie pieniądze powodują, błyskawiczną wręcz, laicyzację narodu polskiego, który przez wieki był niezwykle religijny, choć w owej religijności również niezwykle powierzchowny (ale to już zupełnie inny temat). Nieodwracalnej laicyzacji Polek i Polaków próbują przeciwstawić się: Kościół Rzymsko-Katolicki i niektóre partie polityczne, ale mam wrażenie, że metody, które stosują, z góry skazane są na porażkę.
Wartości tradycyjno-katolicko-narodowe toczą dziś u nas wojnę na śmierć i życie z wartościami liberalno-ateistyczno-kosmopolitycznymi. Niestety jednak po jednej i po drugiej stronie sporu ludzie pogrążają się w coraz większej nienawiści, nietolerancji i nieakceptacji. To jest bardzo brzydki bój, po którym nie będzie jednego zwycięzcy, tylko sami pokonani. Myślę, że jakby manifestującym pozwolić na to, aby bez skrępowania i hamulców mogli wyrażać swoje poglądy i przede wszystkim swoją dezaprobatę dla poglądów swoich adwersarzy, polałaby się krew. Na przykład ostatnio w Białymstoku, gdyby nie policja, aż strach pomyśleć, co by się stało...