Pożądane słodkości

Rozmowa • Z Magdą Cygan, mieszkanką Brożca, która hobbystycznie prowadzi pasiekę.

 

Pasieka, to pozostałości po moim zmarłym dziadku. On zajmował się pszczelarstwem właściwie od dzieciństwa. Kiedy byłam nastolatką starałam się pomagać mu przy pszczołach, ponieważ dziadek był już mocno schorowany. Miałam okazję dużo się nauczyć. Kiedy dziadek zmarł szkoda mi było pozbyć się moich małych podopiecznych, więc skoro już posiadałam na ten temat trochę doświadczenia i wiedzy, postanowiłam samodzielnie zaopiekować się pasieką. Oczywiście mój tata, gdy tylko znajdzie chwilę wolnego też stara mi się pomagać.

 

Przede wszystkim trzeba poświęcić mieszkańcom ula dużo czasu, inaczej pszczoły są zaniedbane. Najważniejsze jest to, by nie być uczulonym na jad pszczeli. Trzeba też znać zwyczaje i życie pszczół od narodzin aż do ich śmierci. Oczywiście ważne jest by odróżnić, które to robotnice, trutnie i królowa. Są pszczoły, które w ulu są zbieraczkami, inne wychowują larwy, a jeszcze inne robią porządki. 

 

O tak, szerszenie i sikorki żywią się pszczołami. Jest też masa chorób, które panują wśród mieszkańców ula, ale najgroźniejszą z nich jest warroza. Warroza polega na tym, że owad posiada pasożyta. Pszczoła nie ma krwi tak jak ludzie tylko osocze. Pasożyt wypija po części to osocze w skutek czego owad słabnie, staje się ospały i umiera. Jeśli pszczołom nie pomoże człowiek całe rodziny giną. Są specjalne lekarstwa, które zapobiegają powstawaniu chorób. Wykupuje się je u powiatowego lekarza weterynarii...