Wolność gorsza od niepodległości?

Felieton naczelnego • Działania naszych samorządowców porażają. Kiedy czyta się, albo co gorsze jest się świadkiem tych wszystkich bezsensownych sporów odnosi się wrażenie, że sejmowe zwyczaje, które tak przecież nas gorszą i irytują, zagościły w naszych poczciwych Krapkowicach. Kłótnie samorządowych reprezentantów o sprawy, którymi przecież nie żyją na co dzień mieszkańcy mogą jedynie gorszyć. Jeśli krapkowiccy radni Rady Miejskiej zamiast zajmować się na przykład drugim mostem drogowym przez Odrę „kminiom” nad tak (nie)ważnymi tematami jak chociażby – nazwa ronda czy zamiana Placu Wolności na Plac Niepodległości, to zaczynam mieć przemożne wrażenie, że przeniosłem się w świat absurdu i groteski - taki rodem z planu filmu „Rejs” w reżyserii Marka Piwowskiego. Młodszym Czytelnikom polecam aby poświęcili 65 minut ze swojego bardzo zajętego życia na obejrzenie tej kultowej produkcji.

Poraża bezrefleksyjność działań samorządowców. Ich posunięcia mają charakter nagłych spontanicznych, nieprzemyślanych zrywów. Jak można zamienić istniejącą od lat nazwę Placu Wolności na Plac Niepodległości? Dlaczego nikt, zanim podjęto jakąkolwiek decyzję, nie sprawdził co i jak jest z tym placem? Z jego nazwą? Przez tego typu zachowania, w szale nazywania dosłownie wszystkiego, który ostatnio ogarnął Polskę, niestety nie pozostaliśmy zieloną wyspą normalności, rozsądku i umiaru. Mój redakcyjny kolega specjalizujący się w historii lokalnej na wieść o wiekopomnej zamianie „Wolności” na „Niepodległość” ironizował: „Żeby tylko radnym nie przyszło na myśl aby nadać jakąś nową nazwę wciąż i ciągle jedynej w Krapkowicach przeprawie mostowej na Odrze. Myślę, że krapkowiccy radni nie wiedzą, że nasz most drogowy ma już od lat swoich patronów – Powstańców Śląskich”.

Jest takie powiedzenie, że złość odbiera rozum. I tak sobie myślę, że w tym przypadku tak właśnie jest. W Radzie Miasta Krapkowic, w Radzie Powiatu Krapkowickiego, na najwyższych stanowiskach samorządowych są u nas ludzie, którzy w swoich poczynaniach kierują się właśnie złością i nienawiścią. To co robią nie robią z myślą o innych, z myślą o mieszkańcach tylko cały czas kombinują jak tu komu najlepiej zrobić na złość. Złość ich motywuje do działania, chęć zrobienia swoim przeciwnikom na przekór, chęć pokazania kto tu rządzi i kto ma rację. Taka motywacja nigdy nie zakończy się niczym pozytywnym. Takie działanie zawsze będzie tylko ze szkodą. To niesamowite, że wielu ludzi po prostu tego nie widzi, albo widzi tylko im to nie przeszkadza, bo sami w swoim życiu kierują się różnego rodzaju frustracjami. Potem ci ludzie wybierają takich czy innych kandydatów i mamy to co mamy czyli wstyd i obciach.

Legenda głosi, że pewien grecki zapaśnik-pięściarz wprost nie znosił swojego odwiecznego rywala Teagenesa. Wciąż mu robił na złość, dokuczał, rozsiewał różnego rodzaju plotki na jego temat. Po śmierci Teagenesa miłośnicy jego wielkiego talentu postawili mu pomnik obok stadionu, na którym zwykł walczyć. Pewnej nocy rywal Teagenesa zakradł się aby pomnik zniszczyć. Był tak zapamiętały w swojej nienawiści i złości, że nawet po śmierci swojego rywala nie był w stanie zdzierżyć jego pomnika. Wyposażony w łom przystąpił do destrukcji pomnika. Nazajutrz rano mieszkańcy Tazos znaleźli go martwego przywalonego kamiennym kolosem pomnika rywala.

Historia rodem ze starożytnej Grecji jest dla nas wszystkich wielką przestrogą. Złą motywacja z reguły powoduje autodestrukcję. Kiedy ktoś motywowany nienawiścią niszczy sobie życie, to trochę szkoda, ale to jego sprawa. W przypadku radnych i niektórych przedstawicieli władzy w powiecie sprawa jest o tyle niebezpieczna, że przecież działają oni nie w swoim, ale w naszym imieniu. I niestety póki co naprawdę nie mają się czym pochwalić. Być może to efekt złości, nienawiści i frustracji jaką noszą w swoich sercach. Z tego powodu cierpimy na tym wszyscy. Miasto i powiat nie rozwijają się tak jakbyśmy tego chcieli. Miejmy tylko nadzieję, że zanim nas coś „przygniecie”, ludzie wreszcie zmądrzeją i wybiorą nowych, wolnych od tych destrukcyjnych emocji ludzi na kluczowe stanowiska w samorządach.