To była duma miasta

Część druga • Przełom wieków XIX i XX był dla Krapkowic okresem dynamicznego rozwoju. Miasto pod przewodnictwem burmistrza Adolfa Barona wyzwalało się z okowów średniowiecznego założenia obronnego i przekształcało się w nowoczesny ośrodek przemysłowy. Bardzo szybko zauważono potrzebę utworzenia w nim miejsca zarezerwowanego dla odpoczynku i rekreacji mieszkańców. W 1899 roku utworzono w tym celu Towarzystwo Upiększania Miasta.

 

W czasie, gdy Towarzystwo czyniło starania o pozyskanie kolejnych gruntów i zbierało środki na założenie parku, sam magistrat również nie próżnował, czyniąc różne przygotowania. Między innymi ukończono brukowanie dzisiejszej ul. Sądowej, co wynikało z wcześniejszych zobowiązań podjętych względem Rejencji Opolskiej przy budowie gmachu Sądu Obwodowego. Położono również chodnik przy ul. Kozielskiej. Między gmachem sądu, a starą wieżą ciśnień wybudowano zaś plac zabaw (dziś w miejscu tym stoją domy jednorodzinne, a pozostałości wieży wciąż są doskonale widoczne na tyłach posesji przy ul. Sądowej 29). W ten sposób mieszkańcy uzyskali dogodne dojście z centrum miasta do przyszłej promenady.

 

Wreszcie wiosną 1904 roku przystąpiono do zakładania długo oczekiwanego parku. 13 kwietnia zasadzono pierwsze drzewo i w kolejnych dniach szybko postępowały prace przy wytyczaniu alei oraz sadzaniu drzewek, kwiatów i krzewów. Nad wszystkim czuwał architekt terenów zielonych nazwiskiem Hanisch z Wrocławia, który też zadbał o to, by w parku od początku stworzyć dobre warunki do bytowania ptaków. Nasadzenia drzew zakończono w maju, pozostałe trwały jeszcze do jesieni, w zależności od wymagań poszczególnych gatunków. Całość szaty roślinnej została dobrana w taki sposób, by od wczesnej wiosny do późnej jesieni w parku nieprzerwanie kwitły to jedne, to inne rośliny...