Miasto, którego nie będzie

Część trzynasta • Dziś przyjrzymy się sieci placówek handlowych i gastronomicznych, jaka istniała w Krapkowicach w latach sześćdziesiątych XX wieku oraz planom jej rozwoju. Należy pamiętać przy tym, że będziemy mówić tu o czasach, gdy Polska funkcjonowała w warunkach realnego socjalizmu. Była to rzeczywistość całkowicie odmienna od dzisiejszej konsumpcjonistycznej gospodarki wolnorynkowej, co oznacza, że nie możemy bezpośrednio przekładać sobie tego, co poniżej przeczytamy, na dzisiejsze realia. 

 

Krapkowicka sieć sklepów wszystkich rodzajów w 1965 roku składała się z 78 placówek o łącznej powierzchni użytkowej 5 720 m2. Sieć ta była bardzo nierównomiernie rozłożona, gdyż około 75% sklepów sieci podstawowej (artykuły spożywcze i pierwszej potrzeby) znajdowała się w śródmieściu. Szczególnie dotkliwe dla ludności było prawie zupełne pozbawienie placówek handlowych południowej części Krapkowic oraz górnej części Otmętu. Z kolei wiele sklepów w centrum miasta znajdowało się w budynkach o złym stanie technicznym, w tym spora część w obiektach przeznaczonych do rozbiórki (łącznie 1250 m2 – 22% ogólnej powierzchni użytkowej). Oczywiście taki stan nie mógł trwać dłużej, zwłaszcza wobec ambitnych planów rozwojowych miasta.