Po moście von Hülsena z Ottmuth do Krappitz

Część trzecia • Rok 1945 z oczywistych powodów przyniósł rewolucję w nazewnictwie miejsc i obiektów w przestrzeni publicznej nie tylko w naszym mieście, ale praktycznie w całej Polsce, w jej nowych granicach. Po wyzwoleniu naszego kraju spod hitlerowskiego jarzma nowe władze, zdominowane przez komunistów, niezwłocznie przystąpiły do usuwania śladów germanizacji w przestrzeni publicznej. 

 

Przywracano historyczne nazwy miejscowości i przedwojenne nazewnictwo ulic i obiektów (patrz „Masz pojęcie?”). Nieco odmienna sytuacja, w porównaniu do reszty kraju, miała miejsce na obszarze Ziem Odzyskanych, które od co najmniej dwóch wieków znajdowały się pod panowaniem niemieckim. Tu nie było polskich nazw, które po prostu należało przywrócić. Jednocześnie nie mogło być mowy o pozostawieniu nazw niemieckich. W procesie zmiany nazewnictwa przyjęto zasadę, że jeżeli jest to możliwe, to powinno się nadawać nazwy będące polskimi odpowiednikami nazw historycznych. Oczywiście nie mogło to mieć zastosowania do ulic i obiektów noszących imiona osób szczególnie zasłużonych dla nazizmu, czy dla Niemiec jako takich. 

 

Prawobrzeżna część dzisiejszych Krapkowic, będąca do końca 1961 roku osobną miejscowością, została zajęta przez wojska sowieckie o dwa miesiące wcześniej, niż część położona na lewym brzegu Odry. Wcześniej też została przekazana pod polską administrację. Już w kwietniu 1945 władze gminy Otmęt podjęły decyzję o nadaniu polskich nazw wszystkim ulicom. I tak spolonizowano część nazw, nadając Kirchstraße miano ulicy Kościelnej, Feldstraße zmieniono na Polną, Bergstraße na Górną, a Oppelnerstraße na Opolską. W przypadku głównej arterii miejscowości zastanawiano się nad powrotem od hitlerowskiej nazwy Horst Wessel Straße do historycznej Krappitzerstraße, oczywiście w polskim brzmieniu ul. Krapkowickiej. Jednak ostatecznie postanowiono uhonorować wielkiego polskiego działacza narodowego na Śląsku, Ks. Karola Koziołka, i ulicę przy której stoi jego rodzinny dom, nazwano jego imieniem. Natomiast nazwy Teichstraße i Schleusenstraße, choć neutralne politycznie i światopoglądowo, nie doczekały się swoich polskich odpowiedników. Zmieniono je odpowiednio na: Krótką i Chrobrego.