Paskudna poprawność

Felieton naczelnego • Występuje powszechnie szczególnie w małych miasteczkach takich jak Krapkowice czy Gogolin, no i oczywiście na wsiach wszelakich - śląskich, polskich i mieszanych. Kocha małe społeczności, w których wszyscy się znają jak przysłowiowe łyse konie. Właśnie prowincjonalny „klimacik” sprzyja nagminnemu występowaniu tego beznadziejnego dziadostwa. Mam wrażenie, że Polacy szczególnie przywiązują do niej wagę, ale to chyba zbyt daleko idący krytycyzm wobec nacji, z którą się utożsamiam. Z tą gangreną znaną od zarania dziejów ludzkości mają bowiem do czynienia wszystkie narody niezależnie od poziomu zamożności i ucywilizowania. Co więcej, mam wrażenie, że im kto bardziej „cywilizowany” tym mocniej jest do niej przywiązany. 

 

To ona powoduje, że ludzie popadają w obłudy, hipokryzje i frustracje. To ona jest jedną z  przyczyn tego, że dochodzi do odrażających zbrodni i zachowań. Zwyrodnialcy, mordercy, pedofile, gwałciciele, sadyści dzięki niej wydają się w oczach tak zwanej opinii publicznej ludźmi spokojnymi i normalnymi. Występuje w historiach na przykład o tym, że rodzice płodzili, rodzili i uśmiercali swoje dzieci, ukrywając ich zwłoki w beczkach na kapustę, albo o ojcu z Gliwic, który najpierw narobił długów, potem nawiązał kilka intratnych umów ubezpieczeniowych, a następnie podpalił swój dom uśmiercając w nim swoją żonę i trójkę dzieci, bo chciał wyłudzić wysokie odszkodowanie. Po takich tragediach na miejscu pojawiają się zwykle ekipy telewizyjne i warszawscy dziennikarze z wypiekami na twarzach zadają klasyczne pytania sąsiadom o ich sąsiadów – „Jacy to byli ludzie”? W odpowiedzi słyszą najczęściej: „To byli zwykli, bardzo spokojni, mili ludzie”. „To była normalna, porządna rodzina”. „To nie możliwe, kto by się po nich tego spodziewał” – mówią sąsiedzi tych, którzy dopuścili się strasznych rzeczy i z niedowierzaniem kręcą głowami, że za ścianą, na ich klatce schodowej mogło dojść do takich czy innych sytuacji.