Jak się mają „klepki” Twojego serca?

Felieton naczelnego • Kiedyś natknąłem się na bardzo obrazowe porównanie mówiące o tym czym jest rozwój. Autor tej metafory stwierdził, że do rozwoju danej organizacji potrzeba powiedzmy, że dziesięciu składowych. Organizację porównał do drewnianego wiadra, a składowe rozwoju do poszczególnych drewnianych klepek, z których owo wiadro było zbudowane. Konkluzja była mniej więcej taka, że do wiadra nabierzemy dokładnie tyle wody, ile wynosi wysokość najniższej klepki. Jeśli na przykład najniższą klepką będą finanse to rozwój organizacji zatrzyma się z powodu finansów, a jeśli taką klepką będzie niewłaściwe zarządzanie to rozwój zatrzyma się właśnie z tego powodu. Najniższa, najmniejsza, najsłabsza klepka sprawi, że więcej, ponad nią, do „wiadra nie nabierzemy”.

Coś w tym chyba musi być, ponieważ to często nasze słabości, a nie mocne strony powodują, że zatrzymujemy się także w swoim osobistym rozwoju. No bo co z tego, że ktoś jest na przykład świetnym piłkarzem albo błyskotliwym śpiewakiem, albo doskonałym matematykiem i ta jego zdolność jest symboliczną klepką o wysokości 100 centymetrów, skoro klepki pod tytułem pracowitość, systematyczność czy zespołowość to klepki zaledwie 10, 15 czy 20-centymetrowe? Można o takim człowieku powiedzieć: zdolny, ale więcej, ponad pewien określony poziom „nie naleje”. Okazuje się, że funkcjonują pewne bariery rozwoju, które dotyczą nie tylko organizacji, grup czy struktur, ale także indywidualnego, konkretnego człowieka. Owe bariery nazwałbym przeszkodami jakościowymi...