Rozbij lustro

Felieton naczelnego • Ostatnio przeczytałem ciekawą historyjkę: „Pewna starsza pani, uważająca się za bardzo religijną i uczciwą, zwykła narzekać na zło tego świata, które według niej z każdym dniem stawało się większe, gorsze i coraz bardziej toksyczne. Starsza pani prawie codziennie stwierdzała, że ludzie wokoło z każdym pokoleniem stają się coraz bardziej bezwzględni i egoistyczni. Nie było znanej jej osoby, której nie skrytykowałaby lub nie miała do niej jakiś uwag. Słuchając starszej pani można było odnieść wrażenie, że nikt poza nią na świecie całym nie jest dobry. Morał z tej historii jest taki, że starsza pani stała chyba zbyt blisko lustra i dlatego widziała w nim tylko i wyłącznie swoją twarz, gdyby tylko nieco cofnęła się do tyłu, choćby o jeden krok, miałaby dużo lepszą perspektywę patrzenia na to i na tych, którzy otaczali ją zewsząd”. 

 

Pewnie nikt nie chce być świadomie jak starsza pani wpatrzona w swoje odbicie, jednak chyba niestety za każdym z nas ciągnie się pokusa postrzegania świata i ludzi wokoło nas przez pryzmat samego siebie. Wielu patrzy na innych tylko w ten sposób, aby ich finansowo złupić, zmanipulować i wykorzystać, aby poszerzyć swoje wpływy lub na ich barkach wspiąć się na wyższy szczebel wyimaginowanej drabiny hierarchii społecznej. Ludzie są w stanie kłamać, udawać świętych i religijnych, zastraszać i łamać osobowości innych jedynie po to, aby realizować swoje nikczemne cele. Niestety przykłady wykorzystywania innych są nagminne, czasami tylko trudno dociec, czy osoba wykorzystywana daje sobą manipulować świadomie, czy też w swojej naiwności pozostaje pełna ufności w stosunku do manipulatora. 

Bliźni są w stanie zdradzić, obmówić, oczernić innych i wydaje im się, że na tym mogą coś trwałego zbudować. Ich krótkowzroczność można porównać do spojrzenia starej kobiety, której nie stać było na szerszą perspektywę spojrzenia na siebie i uniwersalne, odwieczne wartości oraz na odwagę, aby przeciwstawić się lawinie nikczemności. Ludzie ci zbyt intensywnie wpatrują się w swój obraz aby dostrzec, że świat jest okrutnie sprawiedliwy i ich nikczemność, intrygi i głupota prędzej czy później otrzymają gorzką zapłatę.