Strach się nie zmienia

Felieton naczelnego • Hydraulik, który przyszedł naprawić cieknący kran w domu pewnej atrakcyjnej seksuolożki w średnim wieku, w jednym z seriali w „Netflixie”, okazał się być filozofem. Kiedy podczas naprawy usterki wdał się w rozmowę z gospodynią domu, ta w przypływie szczerości wyznała mu, że się boi. „Szkoda czasu na strach. P.......ć strach”! - bardzo po męsku powtarzał się hydraulik, który ma w tym co mówi mnóstwo racji. Jednak współczesny świat opanowany jest przez strach, a ludzie są nim powszechnie podszyci. Szkoda czasu na strach, szkoda każdej sekundy, minuty, godziny życia na to, żeby się bać. Szkoda każdej, nawet najmniejszej okazji, na przygodę, wzruszenie, uniesienie, emocje, które unicestwił strach. Tak. Wielka szkoda, bo niektóre z tych okazji już się nie powtórzą, odleciały z naszego życia i już nie wrócą.

Strach to bardzo podstępny, okrutny i niezwykle konsekwentny wróg każdego szczęśliwego życia. Działa jakby incognito, bo często nie zdajemy sobie z niego sprawy, jednak im wcześniej mu się przeciwstawimy, tym lepiej dla nas. Jeśli tego nie zrobimy, nie zdamy sobie sprawy, że to nasz śmiertelny przeciwnik, strach nas pokona i upokorzy. On chce mieć nas pod kontrolą, a kiedy już nas ma, zatruwa życie, powodując przerażający smutek, bierność i napięcie. Przykuwa do łóżek i foteli, laptopów, komórek i lodówek, związuje z mieszkaniem, pokojem, kątem. Powoduje, że czepiamy się tych samych czynności, rzeczy i ludzi, w nadziei, że odejdzie, że zostawi nas w spokoju. Dzień podobny jest do dnia, ale pomimo tego, że tak pieczołowicie zabezpieczamy się przed strachem, wciąż coraz bardziej się boimy. Ale on nie zrezygnuje, on trzyma w swojej niewoli nie tylko pojedynczych ludzi, ale całe narody...